بزرگترین عوامل تولید زباله‌های پلاستیکی کشورهای آسیایی بیشترین زباله‌های پلاستیکی (MPW) را تولید می کنند. هند و چین تنها کشورهایی هستند که بیش از ۱۰ میلیون تن زباله‌های پلاستیکی تولید می کنند، هرچند که این رقم می تواند تا حدودی متاثر از جمعیت بسیار زیاد آنها باشد.
به طور کلی، کشورهای برتر در جدول بالا، اقتصادهای در حال توسعه ای هستند که زیرساخت مدیریت پسماند ناکافی دارند.
فیلیپین سومین تولیدکننده زباله های پلاستیکی است و ۳۷ درصد کل این زباله ها، چیزی حدود بیش از ۳۵۰,۰۰۰ در اقیانوس ها رها می کند. مدیریت مواد زائد جامد همچنان یک مسئله مهم زیست محیطی در فیلیپین است. این کشور اخیراً ۳۳۵ محل دفن زباله غیرقانونی را به منظور تشویق به استفاده از مکان های دفن بهداشتی و تفکیک مناسب زباله ها بسته است.
سه قاره آمریکای شمالی، اروپا و اقیانوسیه با هم تنها ۵ درصد از زباله های پلاستیکی را تشکیل می دهند. با این حال، ذکر این نکته مهم است که این ارقام میزان زباله‌هایی را که به خارج از کشور صادر می‌شود منعکس نمی‌کند و بسیاری از کشورهای ثروتمند بخش‌هایی از زباله‌های خود را به کشورهای فقیرتر صادر می‌کنند.
وضعیت تجارت زباله های پلاستیکی
در سال ۲۰۱۹، فیلیپین ۶۹ کانتینر زباله را به کانادا بازگرداند و به کشورهای دیگری که زباله های کشورهای ثروتمند را رد می کنند پیوست.
تا سال ۲۰۱۷، چین بزرگترین واردکننده ضایعات پلاستیکی خارج از کشور بود و تقریباً ۵۰ درصد از واردات زباله پلاستیکی جهانی را به خود اختصاص داد. سپس، تقریباً همه انواع ضایعات پلاستیکی را ممنوع کرد و در نتیجه تجارت جهانی ضایعات پلاستیکی کاهش یافت.
در سال ۲۰۲۱، واردات زباله‌های پلاستیکی جهانی کمی بیش از یک سوم سطح سال ۲۰۱۷ بود. با این حال، کشورهایی از جمله مالزی، اندونزی و ویتنام پس از ممنوعیت چین، ضایعات پلاستیکی بیشتری وارد کرده‌اند که اندکی این تاثیر را جبران کرده است.
مدیریت نادرست سرانه زباله های پلاستیکی مجمع الجزایر کومور در شرق آفریقا در صدر فهرست مدیریت نادرست سرانه زباله های پلاستیکی قرار دارد. ضایعات پلاستیکی آنها معادل بیش از ۴,۵۰۰ بطری پلاستیکی خالی ۵۰۰ میلی لیتری برای هر نفر در سال است.
در حالی که اطلاعات زیادی در مورد مدیریت زباله در کومور وجود ندارد، این کشور یکی از کشورهای کمتر توسعه یافته در جهان است. در واقع، مصرف خانوار تقریباً ۱۰۰ درصد از تولید ناخالص داخلی سالانه آن را تشکیل می دهد.
در ترینیداد و توباگو، عدم تفکیک زباله در میان خانوارها، در کنار سیستم های مدیریت ناکارآمد زباله، باعث افزایش سرانه زباله‌های پلاستیکی می شود.
تاثیر زباله های پلاستیکی
زباله های پلاستیکی پیامدهای منفی مختلفی برای محیط زیست دارند، به ویژه اینکه تجزیه آن صدها سال طول می کشد. سالانه میلیون ها تن زباله پلاستیکی به اقیانوس ها سرازیر می شود که حداقل ۸۵ درصد از کل زباله های دریایی را تشکیل می دهد. این یک تهدید بزرگ برای زندگی آبزیان است.
در خشکی، زباله های پلاستیکی کیفیت خاک و اکوسیستم اطراف آن را تهدید می کند. علاوه بر این، سوزاندن زباله‌های پلاستیکی ذرات سمی را آزاد می کند که تأثیر مخربی بر کیفیت هوا دارد.
اگر روند فعلی ادامه یابد، انتظار می‌رود تا سال ۲۰۵۰ بیش از ۱۲ میلیارد تن زباله پلاستیکی در محل‌های دفن زباله قرار گیرد. اگرچه انتظار می‌رود نرخ بازیافت بهبود یابد.
